ξαπλώνω — ξαπλώνω, ξάπλωσα βλ. πίν. 3 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
ξαπλώνω — ξάπλωσα, ξαπλώθηκα, ξαπλωμένος 1. μτβ., απλώνω, εκτείνω: Ξάπλωσαν στην αμμουδιά. 2. για πρόσωπα και ζώα, φονεύω, σκοτώνω: Με μια μαχαιριά τον ξάπλωσε. 3. για γυναίκα, έρχομαι σε σεξουαλική επαφή. 4. αμτβ., πλαγιάζω, κατακλίνομαι για ύπνο ή… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
παραξαπλώνω — ξαπλώνω κάτι ή ξαπλώνομαι σε μεγαλύτερη έκταση από όση πρέπει ή για πάρα πολύ χρόνο … Dictionary of Greek
εξαπλώνω — και ξαπλώνω (AM ἐξαπλῶ, όω) [απλώνω] 1. απλώνω, τεντώνω σ όλη την έκταση, ξετυλίγω «οὐρανὸν ὡς δέρριν ἐξήπλωσε», Λουκάς) 2. (ειδ.) τεντώνω τα χέρια («τὰ χέρια της ἐξήπλωσεν στὸν τράχηλον τοῡ νέου») 3. παθ. κατακλίνομαι, ξαπλώνω, πλαγιάζω («εἰς… … Dictionary of Greek
αρίδα — η (AM ἀρίς, ίδος) 1. το τρυπάνι 2. φρ. «ηύρε η αρίδα ρόζο» (για απροσδόκητο εμπόδιο) μσν. νεοελλ. η ρίγα, ο χάρακας του μαραγκού νεοελλ. 1. η κνήμη ή το πόδι γενικότερα 2. φρ. (συνήθως με σκωπτική σημασία) «απλώνω, ξαπλώνω, τεντώνω την αρίδα μου» … Dictionary of Greek
ξάπλα — η 1. νωχελική αναπαυτική κατάκλιση 2. ανάπαυση, ξεκούραση («με μάσες και ξάπλες περνάει όλη τη μέρα της») 3. διάθεση, συνήθεια για ανάπαυση, για αδράνεια 4. (ως επίρρ.) σε κατάκλιση, ξαπλωτά («κάθεται ξάπλα μέχρι το μεσημέρι») 5. φρ. «ρίχνω… … Dictionary of Greek
προσαναπίπτω — Α 1. (σε συμπόσιο) ανακλίνομαι, ξαπλώνω σε ανάκλιντρο κοντά σε άλλους ή μαζί με άλλους, παρακάθημαι σε τραπέζι 2. (για βραχίονα καταπέλτη) χτυπώ πάλι κατά την οπισθοδρόμηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ἀναπίπτω «ανακλίνομαι, ξαπλώνω για το δείπνο»] … Dictionary of Greek
συγκαταστορέννυμι — Μ ξαπλώνω καταγής μαζί. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + καταστορέννυμι «ξαπλώνω»] … Dictionary of Greek
συναναπίπτω — ΜΑ 1. μετέχω σε δείπνο 2. ξαπλώνω μαζί με άλλους για να κοιμηθώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἀναπίπτω «πέφτω προς τα πίσω, ξαπλώνω για το δείπνο»] … Dictionary of Greek
υπευνώμαι — άομαι, Α 1. (για γυναίκα) ξαπλώνω κάτω από κάποιον, κοιμάμαι με κάποιον, συνευρίσκομαι, («ὑπευνασθεῑσ Ὑπερίονος ἐν φιλότητι», Ησίοδ.) 2. (για θηλυκό πουλί) κάθομαι από πάνω, προστατεύω («ὀρταλὶς νεοσσοῑς ὑπευνηθείσα», Νίκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) + … Dictionary of Greek
